مرا با تو پیوندی ست تو را با من پیوندی ست و او را با من و تو مرانید نای والایش الا ایّها الانسان فنا بودن فدا گشتن فدا بودن فنا گشتن در آن پیوند بنهفته است بر آن اقلیم می بالم که آیین جوانمردی ست نشاید بگسلیم آن را با دست حقه و نیرنگ ترا بر آن می خوانم ترا از آن می دانم که بنیان محبت هاست چرا ایستاده ایم خاموش, تماشاگر درون بی خیالیها قدم بنهادن و رفتن تا چند ؟ سزد حاجت روا باشیم نمی بینی سرود عمر کوتاه است در این دشت غبار آلود نشاید بی نوایی را که می جوید نیاز و مهربانی را درون سطل, برنجانیم نشاید روی گردانی ز آن طفلی که بابایش در بند است وفور غم ز رخسارش نمی بینی سزد لختی بخود آییم چرا ایستاده در خوابیم ؟ سرود عمر کوتاه است الا یا ایّها الا نسان سروده ی علیرضا پیری زنده دل 1365/2/29
هست پیوندی
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت